همه چیز اینجا | خبرگزاری دوقرونی | مجله سرگرمی، عکس، فیلم وموزیک

جوستیم جوستیم نومی بالاتر از مولا نجستیم.یا علی

صفای هرچی مرده که جلای قلبه پردرده.

از دو قرن پیش در ایران خروج آثار
باستانی توسط سیاحان فرنگی و دیپلماتها و حتی افراد معمولی باب گشت و تا همین
اواخر که فقط توسط خواص و مافیای عتیقه خارج می شود. این آثار توسط مجموعه داران
ثروتمند و موزه داران در حراجی های اروپا و آمریکا با قیمت های گزاف و نجومی
خریداری می گردد و تلاش دولت ها نیز برای بازپس گرفتن میراث فرهنگی مملکت ناکام
مانده و لذت و غرور افتخار مالکیت اشیاء ایرانی نصیب خارجیان شده است. درصورتیکه
بطور حتم ایران ثروتمند ترین کشور جهان می بود اگر میراثش را جمع آوری و در مرز
خودش نگهداری می نمود.

با این حال،هنوز عتیقه هایی به طور
کاملاً قانونی و آزادانه از طریق گمرک صادر می شوند و مسئولین با افتخار اعلام می
کنند که آمار صادرات بیش از سال پیش است!

در کشور خودمان ثروتمندانی داریم که نمی
دانند با پولشان چه کنند.ثروتمندانی که ماشینهای میلیاردی خارجی می خرند و در
پارکینگ نگهداری می کنند.و دم از ناسیونالیستی می زنند و ناآگاهانه ملی گرایی را
ارزش می دانند. 

طبق عرف آنتیک فروشها اگر سن یک فرش از
صدسال بیشتر باشد آن را آنتیک می نامند. فرشهای آنتیک ایرانی با فرشهای نفیس و
مرغوب و اعلاء و ریزبافت که سن زیادی ندارند فرق می کنند. مدت زمان زیادی است که
فرشهای آنتیک از ایران خارج می شوند و درحال حاضر هم با وجود تحریم ها باقیمانده
هنر باستانی ما بطور قانونی و حتی توسط مسافر بدون ایراد خارج می شود و کشورهای
تحریم کننده نیز از خروج ثروت مادی و فرهنگی ایران لذت می برند.

هیچ کشوری مثل ایران این گونه صادرات فرش
عتیقه ندارد.صادرات محصولات تجاری درجه یک افتخار است اما صادرات میراث فرهنگی و
به عبارتی "ناموس ملی" چطور؟ آگاه کردن ثروتمندان و پیشنهاد خرید و
تبلیغ داخلی نسبت به فرش آنتیکی که در ایران صد میلیون فروخته می شود و خارج از
مرز ایران میلیاردی معامله می شود، یک وظیفه است. خرید یک ماشین پورشه نهصد
میلیونی افتخار است یا فرش سه میلیاردی که می شود آن را با پانصد میلیون خرید؟

قسمتی از این گاف متوجه دولت می شود که
بدون توجه به هشدار کارشناسان فرش های آنتیک، راهکارهای بسیارساده را عملی نمی
کند. مثل شناسایی و معرفی وسیع فرهنگ فرشهای فاخر و دکوری و آنتیک، مثل صدور
مجوزهای بیشتر برای حراج داخلی و فروش بهینه آثار هنری ملی ایران، تشویق سرمایه
گذاران و تخصیص بودجه برای وامها و خریداری توسط موزه ها و ...  .چرا در
خزانه بانک مرکزی  فرشهای آنتیک از طلا گرانتر نگهداری نمی شود؟

خلاصه که فرشهایی دیدم  بین
ایرانیان بدلیل بی پولی یا عدم ارزش گذاری مناسب توسط خارجی های آگاه به ارزانی
شکار شد. کارشناس و مشاور کم نیست، ثروتمند و سرمایه گذار فراوان است، هنوز دیر
نیست، باقیمانده های مذکور کمتر از یک دهم درصد در جهان هستند، آنها را دریابیم.
افشین معماریان 1392

http://RugNews.blogfa.com

یک
دی وی دی فوق العاده مفید و متنوع برای عکاسان علاقمند به عکس و دوربین و فتوشاپ

فیلم
مستند از زندگی آنسل آدامز یک ساعت و بیست دقیقه

35
عکس از آثار آنسل آدامز بدون واترمارک.

آشنایی
با کارکرد یک دوربین دیجیتال معمولی (تصویری)

digital.photography.hacks

360
عکس هوایی برتر

18
عکس از دوربین سفینه فضایی هابل

مجموعه
آموزشهای انگلیسی از: تصاویر دیجیتالی،نور،تکنیکهای عکس،لنز،چاپ ...

123di 3.0 - 123 of digital
imaging interactive e-book

·         ایمیج آموزش lynda - enhancing digital
photography with adobe® photoshop® (cd1)

·         ایمیج آموزش lynda - enhancing digital
photography with adobe® photoshop® (cd2)

چهل
کتاب تخصصی الکترونیکی:

·         a short course in digital photography 153 صفحه

·         mcgraw hill - shoot like a pro!
digital photography techniques 257 صفحه

·         عکسهای دکوراسیون

·         عکاسی عروسی

·         پرتره

·         پرتره کودک

·         نشنال جغرافی

·         و ...

مقالات
مفید انگلیسی شرکت acd خالق برنامه acdsee در
مورد:

نور
در عکاسی، ترفندهای نورفلاش، پرسپکتیو، آناتومی خنده در پرتره، نور پرتره،
کادربندی بهتر، تمیز کردن نویز، برش عکس جهت کادربندی بهتر، انتخاب ایزوی مناسب،
عکاسی منظره و لانگ شاتها، ترکیب بندی، عکاسی با سه نورسنجی، قاب بندی عکسها،
عکاسی فضای بسته، کنترل روشنایی، تنظیم نورها، بک گراندشناسی، تنظیم فاصله، آشنایی
با هیستوگرام و ...

قیمت
یک دی وی دی کپی 5000 تومان- هزینه پست به عهده خریدار می باشد. پس از واریز وجه
به حساب مربوطه ، آدرس پستی خود را اعلام فرمایید.

تا حال و روزم یادم
نرفته باید از این سفر بنویسم. از اولین مراسم چهارشنبه سوری در تمام عمرم. از دو
روح سرگردان خسته ی فراری که دغدغه های بی هوده و بی ربط روزمره حتی تا دقایق آخر
قبل از سفر رهایشان نکرد.

بعد از دو روز بی
خابی به هم رسیدیم تا آماده شویم برای سفری که قرار بود از همه ی خستگی های این یک
سال و همه ی غم های این یک سال و همه ی آدم های چرندی که این یک سال دیدیم، به
اندازه ی یک  روز و هفت تپه آتش سرخ
رهایمان کند. راننده ی ساعتِ 5 صبح که با ما بدخلقی کرد، باید می فهمیدیم سالی که
نکوست از بهارش پیداست. از این همه سردرگمی پناه بردیم به "یک گروه کوفت نفره
ی خوشحال" و "یک مادر و دختر و دوست پسر عجیب" و "یک خانواده ی
ترسو و حساس" و  "یک مادر و پسر
با هم غریبه" و " یک رقاص بریک و دوست دختر اعجاب اورش" و گروه
کامل " دختری که گرایش های نهفته داشت و پسری که تور را انتخاب کرده بود تا
برقصد". و البته به لیدری که انقدر از تنهایی هایش ترسیده بود و زجر کشیده
بود که تنها چاره را در این دیده بود که تنهایی هایش را مدال افتخار کند و این
مدال را بزند به سینه ی دوستانی که گمان می کرد دارد.

 اگر این همه خستگی را یک جا انبار نکرده بودیم
شاید از برفی که در جاده امد لذت می بردیم. شاید از بارانی که چای به دست تماشا
کردیم لذت می بردیم. از چمباتمه زدن در اتوبوس و خواندن لورکا. از پچ پچ کردن در
مورد گذشته ها. شاید می شد از عکس انداختن در بهشت عربی لذت ببریم. یا از ماندن در
ترافیک هایی که همیشه در اتوبوس که می نشستیم آرزویش را می کردیم. شاید اگر اینقدر
کلافه و هراسان نبودیم از بودن در ان ویلا و پریدن از روی هفت تپه آتش لذت می
بردیم. از گفتگوی سنگین مینوش. از داستان خاب آلودگی راننده و نق نق های خانواده ی
حساس. از بازی ملتمسانه ی " سوختی. سوختی. بسوز" که انکار تنها مفر باقی
مانده بود از شر ثانیه های کشدار در پیش.

اما ما فقط خسته
تر شدیم. و کلافه تر شدیم. و هراسان تر شدیم. و دغدغه های بیهوده تر و بی ربط تر
برای خودمان پیدا کردیم. و باز به فرار از این ادم ها و این موقعیت فکر کردیم.
چقدر ساده بودیم فاطمه! خستگی ما از کار و زندگی و آدمهای دور و برمان نبود. از
"خودمان" خسته بودیم. بار سنگین "خودمان" را در کوله هایمان
پنهان کرده بودیم و با خود این طرف و آن طرف می کشیدیم و خوشحال بودیم که در حال
فرار از "خودمان" هستیم.

مهم نیست

من سپری کردن
آخرین روز سال را با تو حتی در جهنم ترجیح می دهم به 364 روز دیگر سال گذشته که در
برزخ بود. بماند که بی انصافی است که کلمه ی جهنم را حتی نزدیک سطور مربوط به این
سفر بیاورم. به من خوش گذشت. همین اندازه کافیست که از این به بعد همانطور که تمام
انارها و فال های حافظ شب های یلدا خاه ناخاه رنگ تو  را دارند، تمام چهارشنبه سوری ها و تبادل زردی
و سرخی آخر سال هم رنگ تو را خاهد گرفت.

بیست و نه
اسفند سالی که اسفند سی روزه بود

بازی سوپر ماریو بازی دوران بچگی