سید ظهور نبوی چاشمی
) …و لو لا دفع الله الناس بعضهم ببعضٍ لفسدتِ الارضٌ… ( بقره 251
الف: تباهی همزاد انسان (اجتماعی)
اولین و بزرگترین ایراد (به حقی) که به خلقت انسان (اجتماعی) گرفته شد، تباه کاری و فساد او در زمین است ) ... قالوا اتجعل فیها من یفسدّ فیها ...( بقره 30. زندگی اجتماعی انسان نه تنها در طول تاریخ گذشته بلکه در عرض جغرافیای فعلی هم، گواه این واقعیت انکار ناپذیر است. اگر هیچ نشانه ای هم نبود و نمی داشتیم جامعه ی امروز ایران بهترین گواه برای اثبات آن بود. در این جا ذات زندگی در حال پوسیدن، فاسد شدن و از بین رفتن است .گواه این ادعا دیدگاه کارشناسان بخشهای گوناگون زیست اجتماعی وآمارهای مربوط به این بخشهاست.غرض این نوشته اما، طرح این نظرها و ارائه این آمارها نیست . بلکه هدف کشف سرچشمه ی این تباهیها ونتایج مترتب بر آن است به صورت مفهومی.
