امروز خیلی اتفاقی ترانه ای رو شنیم از شروین سهرابیان. یادش بخیر چه سالهایی بود...
انگار اون سالها یک رنگ و بوی دیگه ای داشت. چقدر لذت بخش بود همه چیز. چقدر زندگی کردن ساده تر بود و چقدر عاشقانه ها لذت بخش تر و شنیدنی تر بودند ...
اوایل دهه ی هشتاد رو میگم ...
خیلی از ترانه های موندگار مربوط به همون دوران میشن ...
یکی از اون ترانه های بیاد موندنی آهنگ Rain از آلبوم فرزند حوا بود که یکی از آخرین کارهای شادمهر عقیلی بعنوان گیتاریست قبل از هجرتش به آمریکا محسوب میشد.
اون موقع ها هنوز هم آلبوم ها بیشتر به صورت سی دی پخش می شدند و سی دی خیلی طرفدار نداشت...قیمت هر آلبوم در حد 500 تومن یا 600 تومن بود. کاور روی جلد این آلبوم رو هم بیاد دارم. و یکی از چیزهایی که همیشه دوست داشتم راجع بهش بدونم این بود که " محمد رضا احمدیان " کی بود؟! اون سالها اکثر آلبوم ها این تیتر رو داشتند :
" به اهتمام محمد رضا احمدیان "
دوست دارم این ترانه رو با هم بشنویم...
