تو می گویی:نـماز خواندن بـا خدا سخن گفتن است.
تصـورش را بکن کسی بـا مـخاطبی مشغـول حرف زدن
باشد،اما خودش نفهمد که چه دارد می گوید!فقط تمام
تلاشش این باشد که با دقت و وسواس مُضحکی الفاظ
و حروف را از مـخارج اصلیـش صادر کند!اگر هنگام حرف
زدن، "ص" را "س" تـلـفـظ کـنــد،حـرف زدنـش غـلـط
می شود،اما اگر اصلا" نفهمید چه حرف هایی می زنـد
و به مخاطبش چه می گوید،غلط نمی شود!
