همه چیز اینجا | خبرگزاری دوقرونی | مجله سرگرمی، عکس، فیلم وموزیک

از همین امروز، وقتی بچه هایمان به مدرسه می روند، به ایشان بگوییم:

عزیزم! من نمی خواهم تو بهترین باشی، فقط می خواهم تو خوشحال و خوشبخت باشی. اصلا مهم نیست که همیشه نمره ی 20 بگیری، جای 20 می توانی گاهی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببری.

عزیزم! از «ترین» پرهیز کن، چرا که خوشبختی جایی هست که خودت را با کسی مقایسه نکنی. حتی نخواه خوشبخت ترین باشی. بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواسته ات تلاش کن. همین.

یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند «ترین» رفتیم، خوشبختی از ما گریخت. از 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20 شده بود. از رانندگی با پراید و ... لذت نبردیم چون ماشین های مدل بالاتری در خیابان، در حال خود نمایی بود. از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و پول توی جیب او ، کمتر از بسیاری دیگر بود. همچنین، از خانه مان، از شغلمان، از درآمدمان، از خانواده و دوستانمان و ....

می خواهم بگویم تحت تاثیر آموزه های غلط، بسیاری از ما فقط به «بهترین، بیشترین و بالاترین» چسبیدیم، در نتیجه تبدیل به انسان هایی ناتوان و همیشه نالان شدیم.