شعر های نوروزی شاعران نامی معروف
-
شعرهای عید نوروز 95 از شاعران معروف
متن های زیبا و جملات ناب تبریک عید نوروز و سال نو 95
اشعار زیبای عید نوروز و سال نو
اس ام اس عید نوروز ، تبریک عید نوروز و سال نو
اس ام اس عید نوروز ، تبریک عید نوروز و سال نو
جشن ملی نوروز در شاهنامه فردوسی بزرگ
فردوسی بزرگ و پاسداری از نوروز و جشنها و آداب و رسوم ملی ایران ==
بیارید این آتش زردشت
بگیرد همان زند و اوستا بمشت
نگه دارد این فال جشن سده
همان فر نوروز و آتشکده
همان اورمزد و مه و روز مهر
بشوید به آب خرد جان و چهر
کند تازه آیین لهراسبی
بماند کین دین گشتاسبی
شعر درباره نوروز از سعدی شیرازی=
برآمد باد صبح و بوی نوروز به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال همایون بادت این روز و همه روز
شعری از نظامی گنجوی درباره بهار
بهاری داری از وی بر خور امروز @@@@ که هر فصلی نخواهد بود نوروز
گلی کو ، را نبوید ، آدمی زاد @@@@@ چو هنگام خزان آید برد ، باد
از شهریار شعر ایران، استاد شهریار=
از همه سوی جهان جلوه او می بینم
جلوه اوست جهان کز همه سو می بینم
چون به نوروز کند پیرهن از سبزه و گل
آن نگارین همه رنگ و همه بو می بینم
@@@@@@@@@@@@@@@@
به جمشید برگوهر افشاندند
مرآن روز را روز تو خواندند
سرسال نو هرمز و فرو دین
برآسوده از رنج دل، دل زکین
” فردوسی توسی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
نوروز بزرگم، بزن ای مطرب، امروز
زیرا که بود نوبت نوروز به نوروز
” منوچهری دامغانی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
نوروز که هرچمن، دل افروز بود
نقش گل و خار عبرت آموز بود
گر جامه به جان ز معرفت نو گردد
هرروز به دل “نشاط نوروز” بود
” شکیب اصفهانی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
تا هست چنین که طبع اطفال
در هرشب عید شادمان است
” اهلی شیرازی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
رسید موسم نوروز و روزگار شکفت
فرخنده گلِ شادی، بهار شکفت
” فیاض لاهیجی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
عید نوروز و بهار
این عید سعید عید اسعد باشد
ملت به پناه لطف احمد باشد
بر پرچم جمهوری اسلامی ما
تمثال مبارک محمد (ص) باشد
” حضرت امام خمینی (ره) ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
صدای پای بهار ( عید نوروز )
شعر بهار
برف و یخ آب شد
چشمه ها شد روان
شد زمین رنگرنگ
خنده زد آسمان
باز دنیای ما
شاد و پیروز شد
آمد، آمد بهار
عید نوروز شد
پر شد از بوی گل
کوچه ها، خانه ها
باز آغاز شد
رقص پروانه ها
باز هم پهن شد
سفره هفت سین
سبز شد، سرخ شد
هر کجای زمین
@@@@@@@@@@@@@@@@
عید نوروز
عید نوروز می رسد از راه
شادی از روی خانه میبارد
پدرم با چه دقتی دارد
بوته های بنفشه میکارد
مادر مهربان من از صبح
شستشو کرده هر چه را بوده
پرده را شسته، شیشه را شسته
نیست در خانه، ذرهای دوده
تازه وقت غروب هم مادر
خسته، اما برای شادی ما
مینشیند لباس میدوزد
تا بپوشیم روز عید آن را
” سپیده رحیمی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
سال نو
دوباره آمد از راه
بهار سبز و زیبا
جوانه زد درختان
در ده کوچک ما
پروانه های رنگی
میرقصند روی گل ها
در دشت و در بیابان
در باغ های زیبا
مادربزرگ خوبم
دوباره سفره چیده
هفت سین سفره گوید
که سال نو رسیده
” ملیحه آقاجانی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
صحن چمن از شکوفه ها رنگین شد
وز عطر اقاقیا هوا رنگین شد
در نغمه هر چلچله پیغامی هست
کای خفته روزگار، فروردین شد
@@@@@@@@@@@@@@@@
رعد همی زند دُهل، زنده شده است جزء و کل
در دل شاخ و مغز گل بوی بهار میکشد
آنکه ضمیر دانه را علت میوه میکند
راز دل درخت را بر سر دار میکشد
لطف بهار بشکند رنج خمار باغ را
گرچه جفای دی کنون سوی خمار میکشد
” مولانا ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
زبان حال زمستان، ” اِیّاک نعبد ” است
و زبان حال نوبهار ” اِیّاک نستعین ” =
” ایاک نعبد است زمستان، دعای باغ
در نوبهار گوید ” ایاک نستعین ”
” ایاک نعبد ” آنکه به در یوزه آمدم
بگشا درِ طرب، مگذارم دگر حزین
” اِیاک نستعین ” که ز پرّی میوه ها
اشکسته می شوم نگهم دار ای مُعین
@@@@@@@@@@@@@@@@
بهار یعنی از این لحظه حرف تو باشد
گُلی میان دو سنگ پیادهرو باشد
تو از سفر برسی واکنی بساطت را
همیشه روی زمین آسمان وِلو باشد
علف درون ستونهای نیمکت بدمد
پرنده در سخنش اهل شعر نو باشد
بهار میرسی ای میوه بهشتی من
اگرچه ساعت مردم عقب جلو باشد
بیا که برگ درختان عمر میترسند
که فصل آمدنِ تو پس از درو باشد
” رزیتا نعمتی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
شمیم شفابخش بهار
ای دگرگون کننده دلها و بینشها
ای تدبیر کننده روزها و شبها
ای گرداننده سالها و سرگذشتها
بگردان حال ما را به نیکوترین حال
@@@@@@@@@@@@@@@@
آید بهار و پیرهن بیشه نو شود
نوتر برآورد گل اگر ریشه نو شود
زیباست روی کامل سبزت کلاه نو
زیباتر آنکه در سرت اندیشه نو شود
ما را غم کهن به میِ کهنه بشکنید
بر حال ما چه سود اگر شیشه نو شود
” زنده یاد منوچهر آتشی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
باز گیتی از شکوه و فرّ فروردین جوان شد
با نوروز آمد و عالم بهشت جاودان شد
پیر گردد در خزان و تازه گردد در بهاران
کس ندیده غیر گیتی گاه پیر و گه جوان شد
هیچ دانی این همه پیرایه در نوروز چیست
وینهمه خوبی که بینی از چهرو اینسان عیانشد
هست از یُمن وجود شاه مردان شیر یزدان
ز آنکه نوروز و غدیر آن روز با هم توأمان شد
رمزِ ” الرحمن علیَ العرشِ استوی ” شد آشکارا
چون یدالله روی دست احمد مرسل عیان شد
” مرحوم اسدالله انصاری متخلص به امینی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
مه من، عید شد مبارک باد
عیدی عاشقان چه خواهی داد؟
عیدی و عید ما مه رخ توست
عید ما بی رخ تو عید مباد
@@@@@@@@@@@@@@@@
بهار آمد، بهار من نیامد
گل آمد گُلعذار من نیامد
برآوردند سر از شاخ، گل ها
گلی بر شاخسار من نیامد
چراغ لاله روشن شد به صحرا
چراغ شام تار من نیامد
جهان در انتظار آمد به پایان
به پایان انتظار من نیامد
” مشفق کاشانی ”
@@@@@@@@@@@@@@@@
خوشا طلیعه نوروز
خوشا بهار که پیغام آشتی با اوست
نظر کنید که هنگام آشتی با اوست
خوشا طلیعه نوروز خانگی یاران
خوشا طلیعه که فرجام آشتی با اوست
حدیث باد به گوش درخت اگر گفتی
به هوش باش که خود نام آشتی با اوست
شکوفه بر سر پیمان خویش میمانَد
و جشن ساده ایام آشتی با اوست
به رسم گل نچشیدی اگر حرامت باد
شراب وصل که انجام آشتی با اوست
میان عهد تو و من اگر خلاف افتد
خوشا نسیم که اعلام آشتی با اوست
” غلامحسین عمرانی ”
