نام سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد، امروز بیش از هر زمان دیگری بر سر زبان هاست. حالا او در میان ایرانیان - جمع کثیری از ایرانیان - چهره ای محبوب به حساب می آید و همه در انتظار به ثمر نشستن تلاش هایش در عرصه ی دیپلماتیک هستند. همین عامل سبب شد تا کتاب "آقای سفیر" به یکی از کتاب های پُر فروش تبدیل شود. کتابی از گفتگوهای "محمدجواد ظریف" با "محمدمهدی راجی" و منتشر شده توسط "نشر نی".
مباحثی همچون دوران کودکی و نوجوانی، عزیمت به آمریکا، ازدواج، حضور در سازمان ملل متحد، قطعنامه ی 598 شورای امنیت، حضور در معاونت حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه، حوادث افغانستان و عراق، مذاکرات هسته ای و ماجراهای مربوط به پیمان های NPT و CTBT، قطعنامه ی 1296، توافق سعدآباد، خداحافظی از سازمان ملل متحد و بسیاری پرسش و پاسخ های دیگر، این کتاب را بسیار خواندنی کرده و ضمن بیان تاریخ شفاهی معاصر ایران، روشنگر ابهامات زیادی هست.
شنیدن خطاها، تهدیدها، آسیب ها، فشارها، فرصت ها، پیروزی ها و تجربه های روابط بین المللی، آن هم از زبان فردی با سابقه ی طولانی در این زمینه، بی گمان جذاب و آموزنده است.
متن پشت جلد کتاب:
«محمدجواد ظریف در خانواده تاجر مذهبی سنتی به سال 38 در تهران متولد شد. دبستان و دبیرستان علوی استعداد سخنوری او را شکوفا کرد و به رغم درخواست خانواده و رسم مدرسه علوی مانند بسیاری دیگر از محصلان این مجموعه دینی آموزشی به سیاست روی آورد. پیش از پایان تحصیلات دبیرستانی راهی آمریکا شد و پس از اتمام کالج به تحصیل در رشته ی کامپیوتر پرداخت. در آمریکا به انجمن اسلامی دانشجویان شمال آمریکا در برکلی پیوست. پس از پیروزی انقلاب، رشته روابط بین الملل را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. در همان ایام تحصیل ابتدا به ضرورت ماه های اول انقلاب در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و سپس به صورت کارمند محلی و بعدها در قامت دیپلماتی تمام عیار فعالیت دیپلماتیک خود را تا مقام سفارت در نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک دنبال کرد.
مصاحبه محمدمهدی راجی با دکتر محمدجواد ظریف که اینک به صورت کتاب منتشر می شود بیوگرافی کاملی به حساب می آید که زیر و بم زندگی شخصی، سیاسی و کاری این دیپلمات برجسته را باز می نماید. مباحث این کتاب به دلیل قرار گرفتن بر بستر پر فراز و فرود سیاست خارجی ایران و نیز بازخوانی صادقانه ی کامیابی ها و ناکامی های ظریف در جایگاه دانشی و تجربی مشرف بر گذشته و حال وی، می تواند برای دانشجویان روابط بین الملل و علاقه مندان سیاست خارجی ایران جذاب و مفید باشد.»
