به سلومتی پنگوئن که لات نیس ولی لاتی راه میره.
سام به روفقا.خوش وشادین
بعته چن وخط گوذزمون به کوچه اوفتاد گفتیم بد نی تو ایی هوای بارونی یه آبیم ما بپاچیم رو درو دیفال کوچه.
توای زیمونه که ریفاقتا بو گیرفته و مرام و معرفت به گا،داشتن شوما روفقا باس ما نیعمته به علی.بسوزه پدره روزیگار که مارو پیره خوئش کرد لامصب.صب تا تا شب همه باس سگ دو بیزنن تا یه لقمه نون درارن که اَ گوسنگی نمیرن.
آی اوس کیریم برس به فریاد.
