قبلا در باره اینکه آر اس اس چیست نوشته ام.
خیلی وقتها خواندید و نوشته شده که از آر اس اس استفاده کنید و یا از بلاگ رولینگ استفاده نکنید چون عمرش تمام شده و دیگه نباید ازش استفاده کرد و …. ولی استفاده از آر اس اس معایبی هم داره که می‌شه از اینها نام برد. اگر فقط از آر اس اس برای خواندن مطالب استفاده کنید به ندرت پیش بیاید که:
1. از تغییر تم (یا همان تمپلیت) وبلاگها خبر دار بشوید.
2. از بعضی تغییرات جزیی که در وبلاگها اتفاق می‌افته خبردار شوید (مثلا وقتی که در سایدبار کناری علامتی یا چیز جدیدی اضافه میشود تا دارنده وبلاگ مطبی درباره‌اش ننویسد شما ازش با خبر نمی‌شوید(
3. از همه مهمتر با استفاده از آر اس اس قابلیت کامنت گذاشتن را هم از دست می‌دهید و باید به وبلاگ برای کامنت گذاشتن سر بزنید.
4. از طرفی با دیدن هر وب سایت و هر وبلاگ و با دیدن تم خاص آن حسهای مختلفی به آدم دست می‌دهد که متناسب با آن وبلاگ و پیشینه‌ی نوشته‌های آن وبلاگ برای شما ایجاد میشود، مثلا شما انتظار ندارید وقتی وبلاگی مثل تک کرانچ را می‌خوانید مطالبی درباره‌ی درخت سیب ببینید وقتی از Apple حرف می‌زنه و یا وقتی وبلاگ یک دکتر را می‌بینید انتظار دارید مطالب مرتبط با یک دکتر به ذهنتان خطور کنه.
5. به ندرت پیش میآید که بتوانید آر اس اس ریدری پیدا کنید که هم مطالب فارسی و انگلیسی را به شما درست نمایش بدهد (آن هم به خاطر درست نمایش ندادن مطالب فارسی در اغلب آر اس اس ها است، چون وقتی که خروجی آر اس اس فارسی هست باید این قابلیت را داشته باشه که مطالب را از راست به چپ نمایش بده، از مبدا و نه در آر اس اس خوان این تغییرات اعمال بشه(.
6. … دیگه چیزی به ذهنم نمی‌رسه ولی فکر کنم آر اس اس بیشتر برای خبر خواندن خوب باشه، وقتی که احتیاج فقط به خواندن مطلب هست و نه بازدید از یک وبلاگ که محیطی غیررسمی تر برای نوشتن و خواندن نوشته‌ها است
راستی اینها همه را که گفتم ولی خودم هم برای خواندن وبلاگها از آر اس اس استفاده می‌کنم.
هرچه کوتاهتر بهتر: خوانندگان نویسندگانی را می‌پسندند که وقتشان را هدر نمی‌دهند . برای بیان افکارتان از زبان ساده و مستقیم استفاده کنید. این نوع بیان به مراتب ارتباط بهتری با مخاطب برقرار می‌کند تا نمایش کلمات و اصطلاحات قلنبه سلمبه‌ای که سر کلاس‌های کسالت آور ادبیات به خوردمان می‌دادند.
