پدرم همیشه می‌گفت، "زود خوابیدن و زود بیدار شدن آدمُ سالم و پولدار و عاقل می‌کنه." در خانه‌ی ما ساعت هشت شب خاموشی می‌زدند و صبح علی‌الطلوع با بوی قهوه، بیکن و املت بیدار می‌شدیم. پدرم تا آخر عمر روش‌اش را ادامه داد و جوان مرد، ورشکسته، و فکر می‌کنم چندان هم عاقل نبود. دقت کردم، نصیحتش را قبول نکردم و این طور شد که دیر می‌خوابم و دیر بیدار می‌شوم. نمی‌خواهم بگویم دنیا را فتح کرده‌ام اما حالا از گره‌های ترافیکی زیادی خلاص شده‌ام، از تله‌های زیادی گذشته‌ام و آدم‌های عجیب و غریبی را دیده‌ام که یکی از آن‌ها خودم بودم – کسی که پدرم هیچ وقت نشناخت.
چارلز بوکوفسکی
